گوگل تگ منیجر GTM چیست و چطور می توانیم از آن استفاده کنیم؟

گوگل تگ منیجر یا Google Tag Manager ابزاری رایگان و فوق العاده برای مدیریت تگ هایی است که در صفحات وبسایت یا درون اپلیکیشن های موبایل قرار داده می شود.

رشد و پیشرفت در بازاریابی دیجیتال به داده ها بستگی دارد. مهم نیست که چه نوع وبسایتی دارید، فرقی نمی کند که سایت شما یک فروشگاه اینترنتی بزرگ باشد یا یک سایت شخصی و یا حتی سایت یک کسب و کار کوچک، بلکه مهم این است که دریابید افراد چگونه با سایت شما ارتباط برقرار می کنند.

گوگل آنالیتیکس می تواند بسیاری از اطلاعات مهمی که به دنبال آن هستید را در اختیارتان قرار بدهد اما زمانی که از آن به تنهایی استفاده کنید محدودیت های خاص خود را نیز دارد. البته با تگ کردن سایت خود و استفاده از Google Tag Manager به همراه Google Analytics خواهید توانست بیش از پیش به جمع آوری داده بپردازید.

تگ Tag چیست؟

تگ ها تکه کدهایی هستند که برای جمع آوری اطلاعات و ارسال آن برای فرد ثالث مورد استفاده قرار می گیرند. می توانید از تگ ها برای انواع مقاصد از جمله سنجش اطلاعات، بررسی ارائه ها و پیشنهادات، انجام نظرسنجی، تولید هیت مپ (Heatmap)، بازاریابی مجدد یا سنجش میزان بازدید افراد از وبسایت خود استفاده کنید. همچنین می توان از آنها برای بررسی موضوعات خاصی همچون دانلود فایل ها، کلیک بر لینک هایی خاص یا اقلامی که از سبد خرید حذف شده است، استفاده نمود.

سایت ها به طور معمول از چندین تگ متفاوت و تعدادی کد که برای ساخت آنها نیاز است استفاده می کنند که می تواند بسیار خسته کننده باشد مخصوصا اگر بخواهید مستقیما با مراجعه به منبع کد، تگ ها را اضافه یا ویرایش کنید. Google Tag Manager ابزاری است که فرآیند کار بر روی تگ ها را سهولت می بخشد. با استفاده از گوگل تگ منیجر شما می توانید بدون استفاده از منبع کد، تگ ها را اضافه، ویرایش یا غیرفعال کنید.

اگرچه Google Tag Manager محصول Google است اما به ندرت فعالیت آن تنها به تگ های سایر خدمات گوگل همچون AdWords یا Analytics محدود می شود. شما می توانید از آن برای مدیریت بسیاری از تگ های متفاوت همچون توئیتر، تبلیغات Bing، Crazy Egg، Hotjar و بسیاری از تگ های دیگر استفاده کنید. اگر تگ دیگری وجود داشته باشد که قالب آن در Google Tag Manager موجود نباشد می توانید کد سفارشی خود را اضافه کنید. تنها تعداد کمی از کدها هستند که Google Tag Manager به خوبی با آن‌ها همخوانی ندارد.

مزایا و معایب استفاده از گوگل تگ منیجر Google Tag Manager

1- کاهش وابستگی به توسعه دهندگان وب

تاکنون می توان مهم ترین فایده Google Tag Manager را این دانست که کار را برای بازاریابان آسان می کند تا بتوانند خود تگ ها را بدون نیاز به توسعه دهندگان وب اجرا کنند. توسعه دهندگان اغلب مشغول پروژه های مهم تری هستند و به همین دلیل تگ گذاری به وسیله آنها امری است که در نهایت به تعویق خواهد افتاد.

اما از آنجایی که Google Tag Manager باعث می شود نیازی به دستکاری منبع کد نباشد، در نتیجه بازاریابان می توانند به سرعت، تگ ها را اضافه کنند یا تغییر دهند. این یک مزیت بزرگ است؛ برای مثال شما تنها نیاز است تا از یک تگ برای جمع آوری داده در یک زمان بسیار کوتاه استفاده کنید. بدون Google Tag Manager نیز می توان این کار را به خوبی انجام داد اما اضافه کردن یک تگ به صورت دستی زمان زیادی از شما می گیرد.

2- نیاز به دانش فنی دارد

اگرچه Google Tag Manager به کاهش وابستگی به توسعه دهندگان کمک می کند اما کاملا نیاز به این افراد را رفع نمی کند. شما همچنان به فردی نیاز خواهید داشت تا کد مربوطه را به صفحه ی سایت خود اضافه کنید. همچنین اگرچه Google Tag Manager چندین تمپلیت برای تگ ها دارد که می توانید از میان آن‌ها یکی را انتخاب کنید و کار با آن‌ها برای افرادی که خود توسعه دهنده نیستند آسان است، اما کار با تگ های پیچیده تر احتمالا به کمک فردی نیاز دارد که واقعا درکی شفاف از کدنویسی داشته باشد. اگر تگ های موجود شما به صورت دستی به منبع کد سایت شما اضافه شده اند، باید ابتدا حذف شوند تا در آخر داده های تکراری نداشته باشید.

3- بیشتر کسب و کارها می توانند از Google Tag Manager سود ببرند

کسب و کارها به هر اندازه ای که باشند می توانند از Google Tag Manager سود ببرند. از آنجایی که GTM اضافه و ویرایش کردن تگ ها را بدون نیاز به توسعه دهنده سهولت می بخشد، انتخاب فوق العاده ای برای کسب و کارهای کوچکتر محسوب می شود که ممکن است دسترسی محدودتری به پشتیبانی فنی داشته باشند. همچنین از آنجایی که سایت های کسب و کارهای مهم می توانند به راحتی از ده ها تگ استفاده کنند، گوگل تگ منیجر به آن ها کمک می کند تا راحت تر تمام این تگ ها را مدیریت کنند و با کمک به بارگذاری موثرتر سبب ارتقای سرعت سایت شود.

4- در صورتی که تگ ها به طور همزمان به کار گرفته شوند، می توانند سرعت سایت را کاهش دهند

یکی از مشکلات روش های قدیمی به کارگیری تگ گذاری این است که در صورتی که تگ ها به صورت همزمان به کار گرفته شوند می توانند سرعت سایت را کاهش دهند. زمانی که تگ ها با هم به کار گرفته شوند، یک تگ که به آرامی بارگذاری می شود می تواند تمام تگ های دیگری که به آن وابسته هستند را کند کند و هر چقدر که بارگذاری یک سایت زمان بیشتری ببرد، احتمال اینکه افراد بدون دیدن کامل سایت، آن را ترک کنند بالاتر خواهد بود. اما تگ هایی که در GTM موجود هستند به صوت پیش فرض به طور غیر همزمان بارگذاری می شوند. این بدین معنا است که هر تگ می تواند در هر زمانی که آماده باشد به کار گرفته شود. اگر نیاز دارید تا ترتیب به کارگیری تگ های خود را کنترل کنید، امکانات ترتیب گذار تگ و اولیت گذار به کارگیری تگ ها به شما امکان این کار را می دهد.

5- می توان از Google Tag Manager در سایت های AMP و اپلیکیشن های موبایل نیز استفاده نمود

زمانی که از GTM استفاده می کنید حتی نیاز نیست که تنها خود را به وبسایت های استاندارد محدود کنید. Google Tag Manager می تواند برای مدیریت تگ های سایت های AMP و اپلیکیشن های موبایل مورد استفاده قرار گیرد. در مورد اپلیکیشن های موبایل، GTM می تواند یک کمک بزرگ محسوب شود چرا که می تواند به شما امکان اضافه و ویرایش کردن تگ هایتان، بدون نیاز به بروز رسانی نسخه اپلیکیشن تان را بدهد. این یک مزیت محسوب می شود چرا که ممکن است کاربران نتوانند به سرعت نسخه جدید اپلیکیشن شما را نصب کنند. در برخی موارد استفاده از GTM برای سایت های AMP یا اپلیکیشن های موبایل بسیار شبیه به استفاده از آن در سایت های معمولی است اما تفاوت های خود را نیز دارد. در این راهنما ما به استفاده از GTM برای وب تمرکز خواهیم کرد.

اجزای تگ ها و GTM

بررسی سطحی تگ ها و مدیریت آنها مسئله ی پیچیده ای نیست. اما پیش از آنکه بتوانید کار با تگ ها را شروع کنید چند مفهوم اصلی وجود دارد که باید در مورد آنها بدانید.

محفظه ها (Containers)

زمانی که شروع به کار با GTM می کنید اولین کاری که باید انجام دهید ایجاد یک محفظه است. یک محفظه حتما تمام تگ های سایت شما را در خود جای می دهد.

پس از اینکه یک محفظه ی جدید ایجاد کردید، گوگل تگ منیجر تعدادی کد به شما می دهد تا به سایت خود اضافه کنید. این کد محفظه ی شما است و باید به منبع کد اضافه شود تا در هر صفحه از سایت شما نمایش داده شود. برخی از سامانه های مدیریت محتوا همچون وردپرس، دارای افزونه هایی هستند که به اضافه کردن کد محفظه به شما کمک می کند اما ممکن است نیاز باشد تا برای اضافه کردن آن با توسعه دهنده ی وب خود ارتباط برقرار کنید. وقتی این کار را انجام دهید خواهید توانست تگ ها را با استفاده از Google Tag Manager در صورت لزوم اضافه، ویرایش، غیرفعال یا حذف کنید.

تریگرها (Triggers)

هر تگ موجود در سایت باید یک هدف معین را دنبال کند. شاید شما بخواهید یک تگ برای ردیابی و پایش دانلود یک فایل، کلیک بر روی یک لینک خاص یا بررسی یک فرم را ایجاد کنید.. این دسته از امور با عنوان تریگر شناخته می شوند و تمام تگ ها باید حداقل دارای یک تریگر تعیین شده باشند، در غیر اینصورت قادر به اجرای هیچ کاری نیستند.

تریگرها می توانند به دو جز اصلی تقسیم شوند: رویدادها و فیلترها. زمانی که در گوگل تگ منیجر یک تریگر را ایجاد می کنید یک لیست طولانی از انواع تریگرها به شما ارائه می شود که می توانید از میان آ‌ها انتخاب کنید. اینها رویدادهای شما هستند. زمانی که یک رویداد را انتخاب می کنید، می توانید فیلتر خود را نصب کنید.

فیلترها نیز می توانند به سه گروه تقسیم شوند: متغیرها، اپراتورها و مقادیر. ما می توانیم در یک دقیقه در رابطه با متغیرها صحبت کنیم اما این موضوع به نوع متغیر بر می گردد. اپراتور به تگ می گوید که آیا یک رویداد نیاز به برابری دارد یا خیر (یا اینکه باید از مقدار خاصی کمتر یا بیشتر باشد، دارای مقدار خاصی باشد و …). همچنین باید درک کنیم که متغیر شرایطی است که می خواهیم آن را بررسی کنیم. اگرچه واژه ی “مقدار” عموما برای اشاره به ارقام و قیمت ها به کار می رود اما به یاد داشته باشید که در این مورد لزوما نباید ارزش عددی داشته باشد. در بسیاری از موارد مقدار شما چیزی شبیه به URL یا یک واژه ی کلیدی است.

برای مثال، شاید من بخواهم ببینم که چند نفر به صورت عمیق محتوای بلاگ من را مطالعه کرده اند. من می توانم یک تگ با تریگر Scroll Depth ایجاد کنم که باید زمانی که 75 درصد از متن از بالا به پایین خوانده می شود این تگ شروع به فعالیت کند. اگر من بخواهم که این ویژگی در تمام صفحات وبسایتم به کار گرفته شود می توانم گزینه “تمام صفحات” را در کادر وضعیت تریگر انتخاب کنم و نیازی نیست که هیچ فیلتر دیگری ایجاد کنم. اما از آنجایی که تنها بر محتوای بلاگ تمرکز دارم، گزینه ی”برخی از صفحات” را انتخاب می کنم و با انتخاب این گزینه ها “page url”، “contains”،”fakewebsitename.cpm/blog” فیلتری را ایجاد می کنم.

همچنین ممکن است مواردی موجود باشند که نخواهید یک تگ در آنها به کار گرفته شود. در این موارد، یک تریگر مانع می سازید تا از عملکرد تگ در این مواقع جلوگیری کند. Google Tag Manager اولویت بالاتری را برای تریگرهای مانع نسبت به سایر تریگرها قائل است، به همین جهت اگر یک تریگر مانع دارید که مانع فعالیت یک تریگر دیگر می شود، Google Tag Manager دستور تریگر مانع را در اولویت قرار می دهد و مانع عملکرد تریگر دیگر می شود. برای مثال اگر یک تگ دارید که قرار است بر روی تمامی صفحات عمل کند اما برخی از صفحات وجود دارند که می خواهید فارغ از این وضعیت باشند، تنها کافی است یک تریگر مانع را به کار بگیرید تا از عملکرد آن تگ در صفحاتی خاص جلوگیری کند.

متغیر ها و اجزای ثابت

گرچه متغیرها به تریگرها وابسته هستند باید دانست که تریگرها نیز به متغیرها وابسته اند. متغیرها دارای مقداری هستند که یک تریگر باید آن را بسنجد تا بداند باید به کار گرفته شود یا خیر. تگ مقدار متغیر و مقدار تعریف شده ی موجود در تریگر را با یکدیگر مقایسه می کند و اگر متغیر شرایط تگ موجود را داشته باشد، عملکرد خود را آغاز می کند.

همچنین تگ ها از متغیر ها برای جمع آوری داده هایی که هر کاربر می تواند ایجاد کند، استفاده می کنند. یک مثال معمول در این مورد این است که یک تگ زمانی که یک فرد مقدار خاصی از محصولات را به سبد خرید خود اضافه می کند به کار می افتد.

متغیرها می توانند اغلب در تگ ها متفاوتی مورد استفاده قرار گیرند. یکی از محبوب ترین نکات برای استفاده از گوگل تگ منیجر این است که با استفاده از ID number می توانید از یک متغیر در چندین تگ متفاوت استفاده کنید. در این حالت نیاز به تغییر متغیر برای هر تگ نیست. برای مثال، اگر می خواهید از ID number مربوط بهGoogle Analytics در چندین تگ استفاده کنید، می توانید تنها یک رشته متغیر ثابت با مقداری برابر با ID number خود ایجاد کنید. با این روش به جای اینکه به طور مستمر مجبور باشید به دنبال ID number خود بگردید و آن را وارد کنید، می توانید تنها نام متغیر را انتخاب کنید.

زمانی که از Google Tag Manager استفاده می کنید، با دو متغیر متفاوت سر و کار دارید: متغیرهای داخلی و متغیرهای تعریف شده ی کاربری. متغیرهای داخلی از رایج ترین انواع متغیرها هستند که مورد استفاده قرار می گیرند و به همین جهت گوگل دست به کار شد و دسترسی به آن‌ها را در GTM آسان ساخت.

زمانی که یک متغیر داخلی را انتخاب می کنید، قادر خواهید بود تا تنظیمات آن را هر طور که دوست دارید دستکاری کنید. توجه کنید که این ها تنها تعداد کمی از متغیرهای داخلی برای محفظه های عادی وب هستند. شما می توانید متغیرهای داخلی بیشتری را با کلیک بر روی دکمه ی “configure” بیابید. اگر ازGoogle Tag Manager برای سایت های AMP یا اپلیکیشن های موبایل استفاده می کنید ممکن است گزینه های مختلفی را بیابید که بتوانید از میان آن‌ها  انتخاب کنید.

اگر به متغیر دیگری نیاز دارید که جزء متغیرهای داخلی نیست، می توانید یک متغیر تعریف شده ی مخصوص کاربر ایجاد کنید. زمانی که دست به اضافه کردن یک متغیر تعریف شده ی کاربری می زنید، یک لیست از انواع متغیرهایی که می توانید از میان آن‌ها انتخاب کنید، در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

می توان متغیرها را از داشبورد موجود در Google Tag Managerبا کلیک بر روی گزینه ی “متغیر” در سمت چپ منو ایجاد کرد. همچنین می توانید زمانی که در حال ایجاد یک تگ هستید، با کلیک بر روی دکمه ای که شبیه به یک مربع است و بر روی آن علامت + وجود دارد متغیرها را ایجاد کنید.

لایه های داده

تگ ها برای اینکه بدانند وارد عمل بشوند یا خیر، به اطلاعات نیاز دارند اما آن‌ها چطور (یا از کجا) این اطلاعات را بدست می آورند؟ یکی از راه هایی که تگ ها می توانند به اطلاعات دست یابند، بررسی ساختار HTML صفحه است اما در حقیقت این راه حل چندان ایده آل محسوب نمی شود. زمانی که نیاز باشد تگ ها از میان کدهای HTML به دنبال اطلاعات خود بگردند، عملکرد آن‌ها بیشتر طول می کشد. همچنین اگر ساختار HTML سایت به مرور تغییر کند تگ ها می توانند غیرفعال شوند. به علاوه اطلاعات خاصی همچون تبادلات کلی وجود دارند که تگ به دنبال آن‌ها است اما نمی توان آن‌ها را در صفحه ی HTML یافت.

لایه ی داده یک بخش JavaScript است که تگ های اطلاعاتی سایت شما به صورت مجزا نگهداری و بهینه می کند. از آنجایی که نیاز نیست تگ ها برای یافتن اطلاعات مورد نیاز خود HTML را جستجو کنند در نتیجه سرعت سایت افزایش پیدا می کند و GTM می تواند سریعتر عملیات های خود را انجام دهد. در این مدل اطلاعاتی که تگ ها به آن نیاز دارند به سادگی یافت می شوند و زمان بارگذاری هر صفحه کاهش پیدا می کند.

به طور فنی استفاده از لایه های داده اختیاری است. نیازی نیست تا به طور خاص یک لایه را تعریف کنید؛ گوگل تگ منیجر می تواند این کار را برای شما انجام دهد. اما اگر می خواهید از GTM برای بررسی و محاسبه ی رویدادهای خاصی استفاده کنید، داشتن یک لایه ی داده الزامی است.

برای شروع این کار، مفهوم یک لایه ی داده ی جدید بدین شکل است:

زمانی که یک لایه ی داده اضافه می شود، مفهوم خاص آن باید در پشت کد محفظه ی GTM قرار بگیرد. اگر مفهوم لایه ی داده پس از کد محفظه قرار گیرد، Google Tag Manager نخواهد توانست به اطلاعات موجود در آن دست یابد و لایه ی داده اساسا پس از بارگذاری ریست خواهد شد.

زمانی که واژه ی data layer به صفحه ی کد اضافه شد، می توانید قلاب های موجود در خط دوم را با اطلاعات، متغیرها و رویدادهای مورد نظر خود پر کنید. برخی از اطلاعات می توانند مستقیما در داخل لایه ی داده وارد شوند اما اطلاعات دیگر می توانند به هنگامی که کاربر از سایت شما استفاده می کند، به صورت خودکار وارد لایه ی داده شوند؛ برای مثال اگر کسی یک فایل را دانلود کند یا مقدار خاصی از محصولات را به سبد خرید خود بیفزاید این اطلاعات به صورت خودکار به لایه ی داده وارد خواهند شد.

آموزش کار با گوگل تگ منیجر

1- ایجاد حساب کاربری و محفظه

برای شروع به tagmanager.google.com مراجعه کنید و یک حساب کاربری بسازید. در زیر قسمت Setup Account نام مجموعه یا شرکتی که سایت مورد نظر را پشتیبانی می کند، را وارد کنید و گزینه ی continue را بزنید.

در مرحله ی بعد باید محفظه ی خود را نصب کنید. به جای نام محفظه، نام دامنه ی خود را ثبت کنید، انتخاب کنید که چه نوع صفحه یا اپلیکیشنی در این بخش استفاده خواهد شد و بر روی گزینه ی create کلیک کنید. اگر گزینه ی iOS یا Android را انتخاب می کنید، باید همچنین تعیین کنید که از بسته ی توسعه ی نرم افزار Firebase یا legacy استفاده می کنید.

دقت کنید من مخصوصا ذکر کردم از نام شرکت به عنوان نام حساب و از دامنه ی سایت به عنوان نام محفظه استفاده کنید. به صورت تئوریک، می توانید برای این بخش ها هر اسمی که می خواهید را انتخاب کنید. این تنها یک راه است که گوگل برای بهترین حالت ارائه می دهد. به طور کلی، یکی از بهترین کارهایی که می توانید به هنگام استفاده از GTM انجام دهید این است که اطمینان حاصل کنید همه چیز کاملا به روشنی نام گذاری شده است. در غیر اینصورت به وجود آمدن خطا بسیار آسان خواهد شد.

چندین حساب کاربری گوگل تگ منیجر می توانند از طریق یک حساب کاربری Google Tag Manager مدیریت شوند اما گوگل توصیه می کند که برای هر دامنه یک محفظه بسازید. نیازی نیست که برای هر تگ یا برای هر صفحه ای که در سایت وجود دارد یک محفظه ی جدا تشکیل دهید، تمام تگ ها می توانند در یک محفظه جای بگیرند.

برای اکثر شرکت ها و سازمان ها داشتن تنها یک محفظه کفایت می کند. اما در مواردی که شرکت دارای شعب فرعی می باشد یا کسب و کارهای گوناگونی را اداره می کند، وبسایت شرکت مورد نظر نیز باید برای هر قسمت فرعی یا هر بخش از کسب و کار، محفظه ی مخصوص به خود را داشته باشد. تمام این محفظه ها می توانند از طریق حساب اصلی GTM مدیریت شوند. اگر سایت دارای یک زیردامنه است که به صورت مجزا از دامنه ی اصلی استفاده می کند، این دامنه ی فرعی نیز باید محفظه ی مستقل خود را داشته باشد.

زمانی که یک سازمان بازاریابی تگ ها را از طرف شرکت اداره می کند، گوگل توصیه می کند تا شرکت حساب کاربری GTM مخصوص به خود را بسازد و سپس حساب کاربری گوگل سازمان مورد نظر را به عنوان یک کاربر اضافه کند. بدین طریق، با اینکه سازمان مورد نظر می تواند به GTM دسترسی یابد، شرکت اصلی قادر است تا به راحتی در هر زمانی که مایل است دسترسی سازمان مورد نظر را قطع کند و با سازمانی دیگر همکاری کند.

پس از اینکه محفظه ی خود را ایجاد کردید، شرایط و مقررات GTM را تایید کنید. سپس خواهید توانست تا کد محفظه ی خود را دریافت کنید.

زمانی که کد محفظه اضافه شد، می توانید ساخت تگ ها را آغاز کنید. اما پیش از شروع کمی زمان بگذارید تا دریابید دقیقا می خواهید چه تگ هایی را اضافه کنید. اگرچه هیچ محدودیتی برای تعداد تگ هایی که به محفظه می افزایید وجود ندارد. گوگل توصیه می کند که برای بهترین عملکرد تعداد تگ های مورد استفاده ی خود را در حالت حداقل حفظ کنید.

اگر تگ های خود را از یک تگ منیجر دیگر به گوگل تگ منیجر انتقال می دهید یا انتقالی از تگ های کدگذاری شده موجود در منبع کد خود انجام می دهید، زمان خوبی است که به مرور تگ های فعلی موجود بر روی سایت خود بپردازید. در بسیاری از موارد سایت ها دارای تگ هایی هستند که مربوط به خدماتی می شوند که دیگر از آن‌ها استفاده نمی کنند یا مربوط به بررسی مواردی بوده اند که دیگر کنترل نمی شوند، بنابراین این فرصت خوبی است که دست به یک خانه تکانی بزنید.

2- ساخت تگ

زمانی که یک محفظه را می سازید یا انتخاب می کنید، اولین چیزی که می بینید داشبورد GTM خواهد بود. ما در نهایت تقریبا در رابطه با تمام چیزهایی که در اینجا مشاهده می کنید، صحبت خواهیم کرد اما بگذارید کار را با ساخت تگ آغاز کنیم. بر روی add new tag کلیک کنید تا یک پنجره باز شود که از طریق آن بتوانید تگ خود را نام گذاری کنید و شکل دهید.

پیش از اینکه در فرآیند ساخت تگ جلوتر رفتیم به یاد داشته باشید که کاملا واضح تگ های خود را نام گذاری کنید. از آنجایی که سایت ها اغلب از چندین تگ متفاوت استفاده می کنند، حتما نمی خواهید در رابطه با این که هر تگ چه کاری را انجام می دهد، گیج شوید. قرارداد پشنهادی نامگذاری تگ گوگل بدین صورت است: نوع تگ – جزئیات – محل.

برای مثال یک تگ Google Analytics که ارائه فرم ها را در یک صفحه ارتباط با ما بررسی می کند، نامی برابر با “GA- Form Submission- Contact Us” خواهد داشت. قرار دادن محل تگ در نام آن ایده خوبی است چرا که به تشخیص آن از میان سایر تگ های موجود در بقیه صفحات کمک می کند. بنابراین اگر تگ های مربوط به فرم ارائه GA دیگر در سایت خود داشته باشم، تعیین اینکه این تگ مربوط به صفحه ی ارتباط با ما است به من کمک می کند تا مبادا به اشتباه یکی از آن‌ها را ویرایش کنیم.

همچنین اگر در ابتدای نام تگ، نوع آن را نیز ذکر کنید به سازماندهی تگ های شما کمک می شود. Google Tag Manager تگ ها را بر اساس حروف الفبا لیست می کند، بنابراین اگر شما در حال ساخت چندین تگ برای یک سرویس یا ابزار یکسان هستید، تمام این تگ ها با هم در یک گروه قرار می گیرند و یافتن آنها آسان می شود.

حال به بحث مربوط به ساخت تگ ها بازگردیم. زمانی که بر روی add a new tag در داشبورد کلیک می کنید، پنجره ای که در قسمت زیر آمده است را مشاهده خواهید کرد. گزینه یtag configuration  را انتخاب کنید تا یک لیست بلند از تمپلیت های تگ به شما ارائه شود که شامل بسیاری از انواع پرکاربرد و رایج تگ است. اگر به دنبال هر یک از این تگ ها هستید بر روی آن کلیک کنید و اطلاعات درخواستی را وارد کنید. اگر تگ مورد نظر خود را در لیست نمی بینید، برای اضافه کردن کد مورد نظر خود بر روی گزینه ی custom HTML کلیک کنید.

از آنجایی که اطلاعات دقیقی که نیاز به فراهم آوردن آن‌ها دارید با توجه به اینکه بر روی چه تگی کار می کنید متغیر خواهد بود، من نمی توانم بگویم که هر نوع تگ باید دقیقا چطور ساخته شود. اما برای مثال اگر بخواهم هر زمان که کسی صفحه ی قیمت گذاری من را بازدید می کند Google Analytics اعلان دهد، پس از انتخاب Universal Analytics با چنین چیزی مواجه می شویم:

تمام کاری که باید انجام دهم این است که از منوی کشویی track type گزینه ی page view را انتخاب کنم و سپس با اطلاعات حساب کاربری Google Tag Manager خود متغیر را وارد کنم. اگر این متغیر را از پیش ایجاد نکرده باشم می توانم هم اکنون با کلیک بر روی منوی کشویی موجود در زیر قسمتgoogle analytics setting و انتخاب new variable این کار را انجام دهم.

اگر بخواهم در ترتیب عملکرد تگ ها تغییر ایجاد کنم یا یک برنامه ی زمانی برای اجرای تگ ها ترتیب دهم، می توانم با کلیک بر روی گزینه ی advanced setting این کار را انجام دهم. بر بیرون پنجره ی سازماندهی تگ کلیک کنید تا به صفحه ی قبلی بازگردید.

سپس باید حداقل یک تریگر ایجاد کنید. برای شروع بر روی کادر triggering در زیر قسمتtag configuration کلیک کنید. اگر تریگر از پیش ساخته ای ندارید که آن را از میان لیستی که باز می شود انتخاب کنید، بر روی علامت + در گوشه ی راست بالای پنجره کلیک کنید. این کار یک پنجره ی جدید را باز می کند که در آن از شما درخواست می شود تا تریگر جدید خود را نام گذاری کنید. این کار را انجام دهید و بر روی کادر tag configuration کلیک کنید تا لیستی از انواع تریگرها را ببینید. من در مورد خودم page view را انتخاب کردم.

از آنجایی که تنها می خواهم تگ من بر روی یک صفحه عمل کند، گزینه ی some page view را انتخاب می کنم و سپس یک فیلتر می سازم که تعیین کند URL صفحه ی من باید با URL صفحه ی قیمت گذاری برابر شود. اگر فیلتر دیگری برای افزودن داشته باشم می‌توانم بر روی دکمه ی دارای علامت به علاوه (+) در کنار فیلتر کلیک کنم تا یکی از آن‌ها را نصب کنم. اگر برای این تگ چندین فیلتر ساخته باشم و سپس تصمیم بگیرم که یکی از آن‌ها را حذف کنم تنها کاری که نیاز است انجام بدهم این است که بر روی دکمه ی منفی (-) موجود در کنار فیلتر مورد نظر کلیک کنم. زمانی که کار شما تمام شد، در خارج از پنجره کلیک کنید تا خارج شوید.

زمانی که تگ و تریگر شما ساماندهی شد، آن را ذخیره کنید یا اینکه به ساختن تگ های بیشتر بپردازید یا می توانید تگ خود را بازبینی کنید و پیش از انتشار آن مطمئن شوید که عالی عمل می کند.

3- پیش نمایش، رفع اشکال و انتشار تگ ها

حالت پیش نمایش و رفع اشکال (preview & debug) Google Tag Manager به شما امکان تست تگ ها را پیش از انتشار می دهد تا بتوانید اطمینان اصل کنید که همه چیز به درستی کار می کند و داده های شما با اشکالی مواجه نمی شوند.

برای ورود به preview & debug بر روی دکمه ی preview در گوشه ی راست بالای داشبورد GTM کلیک کنید تا یک بنر اعلان نارنجی رنگ به شما بگوید که در حال حاضر در حالت پیش نمایش هستید. سپس سایتی که تگ می کنید را باز کنید. اگر از پیش سایت خود را در یک تب دیگر بازکرده اید پیج را refresh کنید تا پنل debug را در پایین صفحه مشاهده کنید (نگران نباشید بازدید کنندگان سایت شما قادر به مشاهده ی این بخش نیستند).

پنل debug تمام جزئیات مربوط به تگ ها، تریگرها و لایه های داده ی شما را نمایش می دهد. در سمت چپ پنل، خلاصه ای از برنامه ی زمانی رویدادها وجود دارد که تمام رویدادهایی که در لایه ی داده رخ می دهد را به طور خلاصه نشان می دهد. دست کم باید در این قسمت این سه مورد را مشاهده کنید: page view, DOM ready, window loaded. اگر بیش از این سه مورد را در پنل debug مشاهده کردید مشکلی پیش نخواهد آمد اما اگر هر کدام از سه مورد ذکر شده موجود نباشند، مشکلی وجود دارد که باید حل شود.

زمانی که بر روی هر یک از رویدادهای برنامه ی زمانی خود کلیک می کنید، تمام تگ هایی را که به هنگام بروز رویداد اجرا می شوند را خواهید دید. برای اینکه بتوانید اطلاعات جزئی تری همچون تریگرها، خصوصیات یا تریگرهای مانع مربوط به هر تگ را مشاهده کنید بر روی هر کدام از تگ ها کلیک کنید.

زمانی که در حالت preview & debug کار می کنید، تنها کسی هستید که می توانید اطلاعات موجود در تگ هایتان را ببینید. اما فرض کنید که به عنوان یکی از اعضای تیم بر روی یک پروژه ی تگ کار می کنید و به مسئله ای بر می خورید که می خواهید توجه دیگری را به آن جلب کنید. برای این کار راهی وجود دارد. به داشبورد Google Tag Manager خود بازگردید و به بنر نارنجی رنگ نگاه کنید. در سمت راست آن یک دکمه با نام share preview وجود دارد. بر روی آن کلیک کنید تا به کادری بروید که بتوانید در آن URL صفحه ی مورد نظر را وارد کنید. این کار یک لینک پیش نمایش برای شما ایجاد می کند که می توانید از آن استفاده کنید و آن را برای فرد دیگری ارسال کنید.

حتی پس از اینکه تگ منتشر می شود، گوگل همچنان راه بازگشت به تگ ها و بررسی آنها را آسان می کند تا بتوانید مطمئن شوید که هیچ مشکلی وجود ندارد. Google tag assistant یکی از برنامه های رایگان Chrome است و زمانی که نصب شود، می توانید از هر صفحه ی وبسایت خود بازدید کنید و این کار به شما نشان خواهد داد که آیا تگ های شما به درستی عمل می کنند یا اینکه نیاز به ارتقا دارند. گوگل تگ منیجر از یک سیستم سه رنگ برای نشان دادن یافته های خود استفاده می کند: سبز، آبی و قرمز. سبز به معنای این است که تگ های شما درست کار می کنند، آبی بدین معنا است که گوگل تگ منیجر پیشنهاداتی دارد که با کمک آنها می توانید تگ خود را ارتقا دهید و قرمز بدین معنا است که تگ درست کار نمی کند.

زمانی که تمام تگ های شما به خوبی کار می کنند می توانید دست به کار شوید و دست به انتشار آن‌ها بزنید. از داشبورد GTM بر روی دکمه ی submit در گوشه ی راست بالایی کلیک کنید. سپس از شما درخواست می شود تا تغییرات خود را بازبینی کنید. اگر همه چیز خوب به نظر می رسد، نام و توضیحات را برای نسخه ی جدید محفظه ی خود وارد کنید و آن را منتشر کنید.

زمانی که در GTM تغییراتی ایجاد می کنید، یک نسخه ی جدید از محفظه ی شما می سازد. اگر مشکلی وجود داشته باشد و شما مجبور شوید به نسخه ی قبلی محفظه ی خود باز گردید تمام کاری که نیاز است انجام دهید این است که بر روی دکمه ی versions در بالای داشبورد GTM کلیک کنید، نسخه ای که مایلید به آن بازگردید را از لیست انتخاب کنید و بر روی action و سپس بر روی publish کلیک کنید.

اگر تگ های خود را از یک برنامه ی tag manager دیگر به گوگل تگ منیجر انتقال می دهید و یا در حال انتقال تگ های کدگذاری شده ی ثابت سایت خود به GTM هستید، گوگل توصیه می کند تا تمام تگ های خود را در GTM نصب کنید و سپس تمام تگ های قدیمی خود را به صورت همزمان حذف کنید و با بیشترین سرعت ممکن محفظه ی GTM خود را که هم اکنون حاوی تگ های جدید است منتشر کنید. ممکن است که یک شکاف جزئی در مجموعه ی داده های خود داشته باشید اما پس از اینکه تگ های جدید شما شروع به کار کنند مشکل دیگری وجود نخواهد داشت.

4- فضای کار، تغییرات فضای کار و تاریخچه فعالیت

اگر چندین فرد را دارید که همزمان بر روی یک پروژه ی تگ کار می کنند، فضاهای کاری می توانند کار را کمی برای شما آسان تر کنند. حتی اگر با دیگران مشارکتی ندارید گاهی امکان داشتن یک فضای کاری جداگانه می تواند بسیار مفید باشد.

در نسخه های قدیمی تر گوگل تگ منیجر تمام ویرایش ها باید در یک محفظه ی چرک نویس یکسان ایجاد شوند. اگر یک فرد یا یک تیم افزودن تگ ها را پیش از فرد یا تیم دیگری به پایان برساند، نمی تواند تگ های جدید خود را بدون انتشار تگ های دیگری که همچنان در فرآیند افزوده شدن قرار دارند، منتشر کند. اما با فضاهای کاری، کاربران متعددی می توانند بدون اینکه با کار دیگران ارتباطی داشته باشند به صورت همزمان بر روی تگ ها کار کنند.

همه ی فضاهای کاری از این نسخه ی منتشر شده ی فعلی محفظه به صورت پایه ای استفاده می کنند، اما تگ های هر فضای کاری می توانند ویرایش شوند، در حالت پیش نمایش قرار بگیرند، رفع اشکال شوند یا حتی به صورت مجزا از سایر تگ های موجود در سایر فضاهای کاری منتشر شوند. اگر با نسخه ی رایگان GTM کار می کنید می توانید سه فضای کاری داشته باشید؛ یعنی یک فضای کاری پیش فرض و دو فضای اضافه ی دیگر. اما اگر از گوگل تگ منیجر 360 استفاده می کنید، می توانید فضاهای کاری نامحدودی داشته باشید.

زمانی که یک فضای کاری منتشر شود، یک نسخه ی جدید از محفظه نیز ایجاد خواهد شد. اگر فضای کاری دیگری موجود باشد که در آن تغییرات منتشر نشده ذخیره شده باشد، کاربر یا کاربرانی که در این فضا کار می کنند یک اعلان را مشاهده خواهند کرد که هشدار می دهد باید فضای کاری خود را به روز رسانی کنند. به روز رسانی فضای کاری تغییرات موجود در محفظه را با فضای کاری این کاربران که هنوز تغییرات در آن اعمال نشده است هماهنگ می کند. اگرچه برای ادامه ی کار این به روز رسانی الزامی نیست، اما به طور کلی بهترین شیوه این است که همیشه به روز باشید تا با نسخه ی قدیمی محفظه کار نکنید.

پس از اینکه تغییرات فضای کاری هماهنگ شد، هر گونه ناهماهنگی که نیاز به رفع آن‌ها باشد به شما اعلام خواهد شد. اگر هر گونه ناهماهنگی موجود باشد، از شما درخواست می شود تا آن‌ها را بازبینی کنید یا این ناهماهنگی را نادیده بگیرید یا تغییرات را کپی کنید. زمانی که تغییر را کپی می کنید، فیلد مورد نظر در فضای کاری شما با اطلاعات موجود در نسخه ی اخیر محفظه رونویسی می شود.

در صورت لزوم می توانید در فضاهای کاری برای جلوگیری از اینکه کاربران تغییرات ناخواسته ایجاد کنند، مجوز کاربری نصب کنید. برای مثال اگر یک توسعه دهنده دارید که بر روی برخی از تگ های سفارشی بسیار پیچیده کار می کند، ممکن است بخواهد تا یک فضای کاری مجزا برای کار ایجاد کند و مجوز کاربری را محدود کند تا تنها خود بتواند در آن فضا تغییر ایجاد کند. بدین ترتیب بازاریابان قادر خواهند بود تا وارد شوند و بدون اینکه به طور تصادفی در تگ های سفارشی تغییر ایجاد کنند دست به تغییر بزنند.

نکته ی عالی دیگری که در رابطه با گوگل تگ منیجر وجود دارد این است که به شما امکان این را می دهد که ببینید چه تغییراتی در چه زمانی ایجاد شده است و چه کسی آنها را اعمال کرده است، خصوصا اگر بیش از یک نفر مسئولیت کار بر روی تگ گذاری را بر عهده دارد. در قسمت داشبورد بخشی با نام workspace changes مشاهده می کنید که برخی از تازه ترین تغییراتی را که بر روی تگ ها و تریگرها ایجاد شده است را به طور خلاصه نمایش می دهد. اگر هر گونه اشتباهی صورت گرفته باشد، می توانید با استفاده از گزینه ی abandon change آن تغییرات را حذف کنید. در زیر قسمت workspace changes قسمتی با نام activity history (تاریخچه ی فعالیت) موجود است که تمام فعالیت های موجود در حساب کاربری GTM را نمایش می دهد.

منابع بیشتر

گوگل تگ منیجر دارای امکانات بسیاری است اما یادگیری تمام آنها می تواند کسل کننده و سخت باشد. این راهنما در معرفی این ابزار به شما کمک می کند اما اگر می خواهید از تمام امکانات گوگل تگ منیجر استفاده کنید همچنان نکات بسیار دیگری برای یادگیری موجود است. مسلما گوگل نیز دارای اطلاعات مفید بسیاری است. حتی اگر یک توسعه دهنده نیستید، راهنمای گوگل تگ منیجر برای توسعه دهندگان ارزش بررسی را دارد چرا که در رابطه با برخی از مفاهیم مربوط به GTM توضیحاتی بسیار عالی را ارائه داده است و اطلاعات خوبی در رابطه با اینکه چگونه باید از آن استفاده کنید را در اختیار قرار داده است. با استفاده از تمامی این منابع باید بتوانید تمام اطلاعاتی را که برای استفاده از GTM نیاز دارید به دست بیاورید.